Hoe artrose van het schoudergewricht te genezen?

Artrose (artrose) is een degeneratieve aandoening van het kraakbeenweefsel, waarbij de normale werking van het gewricht wordt verstoord. In de meeste gevallen is de ziekte chronisch. Schouderartrose wordt gekenmerkt door pijn en geleidelijk verlies van handfunctionaliteit. Meestal wordt pathologie op oudere leeftijd ontdekt. De oorzaken van artrose zijn seniele veranderingen in het lichaam, schouderblessures, geboorteafwijkingen en constante belasting van de schoudergordel. Als een persoon wordt geconfronteerd met ongemak in de schoudergordel, is het noodzakelijk om een arts te raadplegen en een onderzoek te ondergaan. Met behulp van een complex effect is het mogelijk om de ontwikkeling van degeneratieve veranderingen te stoppen.

Wat is schouderartrose?

Artrose van de schouder - schade aan het kraakbeenweefsel van het gewricht, waarbij degeneratieve veranderingen optreden. De bloedtoevoer in het kraakbeenweefsel is verstoord, waardoor het niet langer voldoende voedingsstoffen en zuurstof ontvangt.Risico's zijn mensen die dagelijks overmatige belasting van de schouders ervaren en aangeboren afwijkingen in gewrichtsweefsels hebben.In de vroege stadia ervaart de persoon pijnlijke pijn, maar de normale functionaliteit van de schouder blijft behouden. Als de provocerende factoren niet worden geëlimineerd, zal de ziekte ernstige schade aan de gezondheid veroorzaken.

Diagnostiek speelt een belangrijke rol bij de behandeling van artrose. Met behulp van röntgenfoto's is het mogelijk om de oorzaak van de aandoening en de mate van schade nauwkeurig te bepalen.

Anatomische achtergrond

Aangeboren aandoeningen van de structuur van gewrichten en bindweefsel kunnen de oorzaken worden van het verschijnen van de ziekte. Als een persoon kenmerken heeft in de structuur van de schoudergordel, kan zelfs een gewone belasting het optreden van artrose veroorzaken. Om problemen te voorkomen, moet u preventieve maatregelen nemen en regelmatig een arts bezoeken. Congenitale dysplasie kan worden gecontroleerd met massage en oefentherapie.

Oorzaken en risicofactoren

Alle ouderen lopen gevaar.Volgens statistieken van de WHO neemt de kans op het ontwikkelen van artrose na 45 jaar aanzienlijk toe.Op 65-jarige leeftijd lijdt meer dan 50% van de mensen aan deze ziekte. Een van de redenen die het vroege begin van de ziekte veroorzaken, zijn:

• schade aan de rotator cuff van de schouder;
• schouderblessure;
• constante stress geassocieerd met sport of werk;
• infectieuze en auto-immuunpathologieën;
• zwaarlijvigheid;
• onjuiste stofwisseling.

Hoe ouder iemand wordt, hoe groter het risico op het ontwikkelen van degeneratieve gewrichtsschade.

Keer bekeken

De nederlaag van het kraakbeenweefsel is verdeeld in primair en secundair. De diagnose primaire artrose wordt gesteld als er geen bijkomende ziekten zijn. Het wordt meestal ontdekt op oudere leeftijd. De reden voor het uiterlijk zijn leeftijdsgerelateerde veranderingen. De secundaire weergave treedt op als gevolg van verwondingen of tegen de achtergrond van een andere ziekte. Bovendien wordt de ziekte ingedeeld naar locatie.Degeneratieve veranderingen in de schouder kunnen optreden in het gebied van het schoudergewricht zelf of het acromioclaviculaire gewricht.

Ontwikkelingsstadia en symptomen

Symptomen zijn afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van schouderartrose. Pathologie is verdeeld in drie fasen:

1. De eerste. . . Er zijn pijnlijke pijnen die 's nachts intenser worden, de functionaliteit van de schoudergordel blijft behouden.
2. De seconde. . . Bij het bewegen van de handen is een kraken hoorbaar, de pijn is constant, er is een beperkte mobiliteit van de schouder.
3. Derde. . . Ernstige pijn, de arm is in één positie gefixeerd, uitsteeksels zijn zichtbaar in het getroffen gebied, een sterke vervorming van het gewricht is merkbaar op de röntgenfoto.

De ziekte ontwikkelt zich mogelijk niet voor een lange tijd. Als een persoon de schoudergordel blijft belasten, verslechtert de toestand.

Welke arts moet u contacteren?

Artrose van het schoudergewricht wordt door verschillende artsen behandeld. Het eerste onderzoek wordt uitgevoerd door een therapeut of reumatoloog. Daarnaast kunnen de volgende specialisten bij de behandeling betrokken zijn:

• chirurg;
• orthopedist;
• neuroloog.

In de meeste gevallen wordt het behandelschema opgesteld door een reumatoloog.De hulp van een chirurg is noodzakelijk als de ziekte een chirurgische behandeling of intra-articulaire manipulaties vereist.Overleg met een neuroloog is noodzakelijk als de zenuwbundel is samengedrukt door de ziekte.

Pas na diagnostisch onderzoek bepaalt de therapeut of reumatoloog of hulp van andere specialisten nodig is.

Diagnostiek

Hardware- en laboratoriumtests, evenals handmatig onderzoek worden gebruikt om een nauwkeurige diagnose te stellen. Allereerst wordt er een keuring uitgevoerd met verschillende testen. De geschiedenis van de persoon wordt bestudeerd. Dit alles helpt om een voorlopige diagnose te stellen. Bovendien worden MRI en röntgenfoto's gebruikt om de mate van vernauwing van de gewrichtsruimte, de conditie van de bloedvaten, synovium, pezen te bepalen.

Handmatig onderzoek

Handmatig onderzoek omvat palpatie van het getroffen gebied en het uitvoeren van diagnostische tests. Pijn treedt meestal op bij palpatie van het acromioclaviculaire gewricht. Als een persoon problemen heeft met het plaatsen van zijn hand achter zijn hoofd, kan dit wijzen op de aanwezigheid van artrose van het schoudergewricht. Tijdens een manueel onderzoek kan de arts een ontsteking detecteren. De informatie die tijdens het manuele onderzoek wordt verkregen, speelt een belangrijke rol bij de diagnose.Het onderzoek moet worden uitgevoerd door een ervaren reumatoloog of therapeut, om geen schade te veroorzaken tijdens testen en functionele tests.

Instrumentele methoden

Instrumentele onderzoeksmethoden stellen u in staat om te bepalen:

• de mate van vernauwing van de gewrichtsruimte;
• ongelijk gewrichtsoppervlak;
• lokalisatie van artrose.

Na gebruik van instrumentele diagnostische methoden, wordt de noodzakelijke therapie geselecteerd. Voor diagnose worden radiografie, CT of MRI gebruikt. Deze methoden geven de nodige informatie. Instrumentaal onderzoek kan tijdens de behandeling worden herhaald.

Laboratorium

Met laboratoriumtests kunt u de toestand van het lichaam als geheel beoordelen en inflammatoire artritis uitsluiten. Allereerst wordt er bloed afgenomen voor analyse. Bij artrose vallen alle indicaties van de klinische en biochemische bloedtest binnen de normale grenzen. Bij artritis worden de bezinkingssnelheid van erytrocyten, de hoeveelheid immunoglobulinen en andere markers van het ontstekingsproces in het lichaam aanzienlijk verhoogd. Op basis van de verkregen resultaten stelt de arts een definitieve diagnose en selecteert hij een effectief behandelingsregime.

Om nauwkeurige resultaten te krijgen, doneert u 's ochtends op een lege maag.

Behandeling

De aanpak van de behandeling is complex. Medicijnen, fysiotherapie, fysiotherapie oefeningen worden gebruikt. Als de ziekte vergevorderd is of niet reageert op de behandeling, wordt een operatie gebruikt. Basisprincipes van therapie:

• pijn verlichten;
• stop de ontwikkeling van de ziekte;
• start de mechanismen van herstel van kraakbeenweefsel.

In de beginfase wordt het resultaat bereikt door het gebruik van medicijnen.Het is belangrijk om provocerende factoren uit te sluiten. Stabiele remissie wordt bereikt door fysiotherapie en oefentherapie.

medicatie

De volgende groepen geneesmiddelen kunnen voor de behandeling worden gebruikt:

• niet-steroïde anti-inflammatoire;
• chondroprotectors;
• corticosteroïden;
• vaatverwijders.

NSAID's en corticosteroïden worden gebruikt om pijn te verlichten. Ze gelden voor een beperkte periode. Chondroprotectors kunnen het herstel van kraakbeenweefsel versnellen. Vasodilatatoren helpen de bloedstroom te verbeteren en spasmen van kleine bloedvaten te verlichten.

Voordat u dit of dat middel voorschrijft, is het noodzakelijk om de contra-indicaties zorgvuldig te bestuderen. Alleen een arts kan alle medicijnen correct combineren.

chirurgisch

Chirurgische ingreep wordt alleen als laatste redmiddel uitgevoerd, wanneer onomkeerbare degeneratieve processen hebben plaatsgevonden. De redenen voor de operatie zijn:

• gebrek aan effect van conservatieve therapie;
• het optreden van complicaties;
• het verschijnen van ernstige degeneratieve veranderingen.

Als het gewricht zijn oorspronkelijke uiterlijk heeft verloren, wordt artroplastiek uitgevoerd.Het zieke gewricht wordt vervangen door een kunstmatig gewricht. De operatie is complex en vereist hoge kwalificaties van de chirurg. Punctie en artroscopie kunnen ook worden uitgevoerd om artrose te behandelen.

lekke band

Een punctie wordt uitgevoerd als zich een grote hoeveelheid vloeistof heeft opgehoopt in de gewrichtsholte. Ook wordt deze procedure uitgevoerd met infectieuze ontstekingen om het type infectie te bepalen. Het wegwerken van overtollig vocht helpt de druk op het schoudergewricht te verminderen en de mobiliteit te vergroten. De procedure is minimaal invasief, dus herstel na voltooiing vindt zo snel mogelijk plaats. Punctie heeft indicaties en contra-indicaties. Het wordt alleen gebruikt in geval van ophoping van vocht in het gewrichtskapsel of als er een vermoeden bestaat van een infectieuze complicatie van artrose.

artroscopie

Artroscopie is een minimaal invasieve chirurgische techniek die beschadigd schouderkraakbeen verwijdert. De operatie wordt uitgevoerd met behulp van endoscopische apparatuur en een microcamera. Het voordeel van deze behandelmethode is een snelle revalidatie. Door het vernietigde kraakbeen te verwijderen, kunt u stress verlichten en de mobiliteit van het gewricht herstellen. Het nadeel van de procedure is dat de toegang tot het getroffen gebied enigszins beperkt is.

Endoprothese

Endoprothese is een volledige vervanging van een beschadigd gewricht door een biocompatibel analoog.Titanium constructie wordt vaak gebruikt. Met de operatie kunt u zelfs stadium 3-artrose kwijtraken. Na endoprothesen wordt langdurige revalidatie uitgevoerd. Als gevolg hiervan is het mogelijk om volledige verwijdering van de getroffen gebieden en chronische pijn te bereiken, evenals de mobiliteit van de schoudergordel te herstellen.

De operatie is niet altijd mogelijk. Bij oudere mensen is de revalidatieperiode veel moeilijker. Andere behandelingsopties worden gebruikt voorafgaand aan de benoeming van artroplastiek.

Fysiotherapie

Fysiotherapeutische procedures spelen een belangrijke rol bij het wegwerken van artrose van de schoudergordel. Met hun hulp is het mogelijk om de normale gewrichtsmobiliteit te herstellen en de ernst van pijn te verminderen. De volgende procedures worden uitgevoerd:

• elektroforese;
• lokale cryotherapie;
• magnetotherapie.

Fysiotherapie kan worden gebruikt als er geen acute manifestaties van de ziekte zijn (ernstige pijn, beperkte mobiliteit). Regelmatige blootstelling zal ongemak volledig elimineren. Elke procedure moet worden uitgevoerd door een gekwalificeerde technicus.Voordat u fysiotherapieruimten bezoekt, moet u uw arts raadplegen.

Kinesitherapie

Kinesitherapie verwijst naar het gebruik van actieve en passieve methoden om de schouderfunctionaliteit te herstellen. Als de ziekte mild is, kan de persoon een actieve methode van herstel gaan gebruiken door middel van lichaamsbeweging. De passieve methode bestaat uit externe blootstelling door middel van massage of mechanotherapie. Kinesitherapie helpt om snel van de manifestaties van artrose van het schoudergewricht af te komen.

De passieve methode van herstel door middel van mechanotherapie is beschikbaar voor mensen van elke leeftijd.

Oefentherapie

Met fysiotherapie-oefeningen kunt u de spieren belasten en de mobiliteit van het schoudergewricht herstellen. Meestal worden statische oefeningen gebruikt. Een dynamische belasting waarbij actieve schouderrotatie wordt uitgevoerd is ongewenst. De volgende oefeningen kunnen worden uitgevoerd:

1. Wuivende schouders- het is vereist om de startpositie in te nemen, zittend op een stoel en je handen op je knieën. Ontspan je schouders en begin dan met je ellebogen te zwaaien. Tegelijkertijd zijn de handen op de knieën.
2. Langzame rotatie- je moet op een stoel gaan zitten en je handen op je knieën leggen, en dan langzaam je schouders beginnen te draaien met korte pauzes. Cirkelvormige bewegingen worden heen en weer uitgevoerd.

Fysiotherapie kan alleen worden toegepast tijdens remissie, wanneer pijn en beperkte beweging vrijwel volledig afwezig zijn.

Massage

Door het getroffen gebied te masseren, kunt u de volgende effecten krijgen:

• weefselvoeding verbeteren;
• zwelling verlichten;
• toon de spieren;
• pijn verwijderen.

Het is raadzaam om alle handelingen te laten uitvoeren door een gekwalificeerde specialist. Bij het uitvoeren van zelfmassage moeten sterke druk en plotselinge bewegingen worden vermeden.Het resultaat van het massage-effect is binnen enkele weken na regelmatig gebruik merkbaar.

De massage moet gepaard gaan met andere activiteiten. Als een persoon oefeningen doet uit het oefentherapiecomplex en een massageruimte bezoekt, zal hij geweldige resultaten behalen.

Mechanotherapie

Mechanotherapie betekent een reeks oefeningen die worden uitgevoerd op gespecialiseerde mechanismen. Met deze methode kunt u in de kortst mogelijke tijd herstellen. Mechanotherapie is ideaal voor revalidatie na een operatie. Met speciale mechanismen kunt u de belasting aanpassen, waardoor een sneller herstel van spieren en ligamenten mogelijk is. Alle handelingen worden uitgevoerd onder stationaire omstandigheden. Lessen over revalidatiemechanismen moeten worden gegeven met een instructeur. Hij zal de lading en de benodigde simulator correct selecteren.

Tractie van gewrichten

Gewrichten worden uitgerekt met behulp van een gespecialiseerd apparaat. Met deze procedure kunnen de volgende effecten worden bereikt:

• de bloedcirculatie verbeteren;
• vergroot de gezamenlijke ruimte;
• spanning van de gewrichtsbanden te verlichten.

Vernauwing van de gewrichtsruimte is een van de belangrijkste manifestaties van artrose. Met deze procedure kunt u de situatie verbeteren. De mate van belasting wordt individueel gekozen. Aanvankelijk wordt de tractie uitgevoerd met minimale gewichten.

Alvorens tractie van de gewrichten voor te schrijven, is het noodzakelijk om een onderzoek uit te voeren naar mogelijke contra-indicaties.

Volksmethoden

Met traditionele methoden kunt u van pijn afkomen en het proces van herstel van kraakbeenweefsel versnellen. De volgende remedies kunnen worden toegepast:

1. Klis bladeren- verse klisbladeren worden geplet tot ze zacht zijn en gedurende 30-60 minuten op het aangetaste gebied worden aangebracht. Fixatie wordt uitgevoerd met gaas.
2. Zout kompres- 50 g zout wordt opgelost in 450 ml water, waarna gaas in de vloeistof wordt geplaatst. Het gaas wordt verwijderd, verwarmd en gedurende 45 minuten op de schouder aangebracht.
3. Gelatine- 2 theelepels gelatine moeten worden verdund in 100 ml warm water, waarna de vloeistof aan de kook wordt gebracht. Gelatine wordt 1 keer per dag oraal voor de maaltijd ingenomen. Het bevordert het herstel van kraakbeenweefsel.

Traditionele methoden zullen helpen om een goed resultaat in de therapie te bereiken. Het is raadzaam om ze tijdens remissie te gebruiken.

Dieet voor artrose

Bij elk type artrose (schouder, pols, enkel) moet u uw lichaam voorzien van alle voedingsstoffen voor een snel herstel van kraakbeenweefsel. U moet de volgende voedingsmiddelen aan uw dieet toevoegen:

• noten;
• zemelen;
• gelatineachtige gelei;
• boekweitpap;
• eieren.

Voeding moet in balans zijn. Vitaminesupplementen kunnen worden ingenomen om essentiële vitamines en mineralen te verkrijgen. Het is raadzaam om 4-5 keer per dag te eten. Tijdens de behandeling van artrose zijn alcoholische dranken en snoep uitgesloten. Als een persoon blijvende remissie wil bereiken, moet hij zich voortdurend aan de principes van goede voeding houden.

Complicaties en prognose

De prognose hangt af van de leeftijd van de persoon, de mate van schade, de individuele kenmerken van het organisme. Op jonge leeftijd is het mogelijk om volledig herstel van kraakbeenweefsel en gewrichtsfunctionaliteit te bereiken. Op oudere leeftijd moet u zich aan bepaalde regels houden om een blijvende verbetering van de aandoening te verkrijgen. Artrose van de schouder reageert beter op therapie dan artrose van de voet, omdat de schoudergordel gemakkelijk te isoleren is van stress. Dit zorgt voor een effectievere conservatieve behandeling.

Verschillen tussen schouderartrose en artritis

Artrose en artritis hebben dezelfde manifestaties, maar verschillen in het klinische beeld. Het belangrijkste verschil is dat artrose een niet-inflammatoire ziekte is.In de vroege stadia maakt pijn bij artrose een persoon alleen zorgen na inspanning, en bij artritis is het constant.Artritis is een inflammatoire-degeneratieve ziekte. De behandeling ervan verschilt enigszins van die van artrose.

Om deze ziekten niet te verwarren, worden methoden voor differentiële diagnose gebruikt. Laboratorium- en instrumentele onderzoeken zullen helpen om de aan- of afwezigheid van een ontsteking nauwkeurig te bepalen.

profylaxe

Preventie van artrose bestaat uit het elimineren van provocerende factoren en het handhaven van een gezonde levensstijl. U moet het volgende doen:

• geef matige lichamelijke activiteit;
• vermijd onderkoeling;
• gebruik chondroprotectors;
• vermijd zwaar lichamelijk werk;
• lichaamsgewicht terugbrengen tot normaal.

Preventieve acties helpen de gewrichten gezond te houden tot op hoge leeftijd. Preventie moet vooral zorgvuldig worden gevolgd door mensen ouder dan 45 jaar of actief betrokken bij sport.

conclusies

1. Artrose van de schouder is een degeneratieve ziekte waarbij er een geleidelijke vernietiging van het kraakbeenweefsel van het gewricht is.Als gevolg hiervan heeft de persoon pijn en is beweging beperkt.
2. Behandeling voor de ziekte omvat:het gebruik van medicijnen, het uitvoeren van fysiotherapie en het uitvoeren van oefeningen uit het complex van fysiotherapie oefeningen.
3. In een vroeg stadium van het ziekteverloop is de prognose voor volledig herstel gunstig.
4. Preventie kan de kans op artrose van het schoudergewricht aanzienlijk verkleinen.